Wielki powrót

Zaczynamy!

H: Siema wszystkim!

D: Ej, spadaj stąd! Ja chciałem zaczynać!
H: Masz pecha laleczko, byłem pierwszy.

D: Jak mnie nazwałeś eunuchu?!

H: Nie jestem eunuchem debilu!

D: A ja nie jestem debilem!

H: Zaraz ci przywalę w te wytapetowaną twarz!

D: Nie mam wytapetowanej twarzy!

H: Masz!
D: Nie!
P: CISZA! Ja miałem zaczynać! Wypad mi stąd! <wywalił Hidana i Deidarę> Gdzie jest mój scenariusz?! Konan!

Ko: <przyszła> O co chodzi?
P: Gdzie jest mój scenariusz?! <spojrzał na nią> Co ty robisz…?

Ko: Golę się <ma krem na brodzie>

P: Przecież jesteś kobietą.

Ko: Ale się golę.

P: O_o

Ko: No co?
P: Od kiedy ty masz wąsy?!

Ko: Od zawsze?

P: Czemu dowiaduje się o tym dopiero teraz?! O_o

Ko: A bo ja wiem i nie wiem gdzieś ty położył scenariusz. <wróciła do łazienki>

P: Pomocna jak zawsze… =_= <szuka i zauważa psa z gliny, który żre jego kartki> NIEEE! Oddawaj to ty zapchlony kundlu!

Pies: <gryzie dalej>
P: <złapał za kartki i ciągnie> Puszczaj mówię! Zatłukę Deidare!

Pies: <trzyma zdobyć i nie puszcza>
P: No zostaw to zarazo jedna! <podniósł go nad ziemie i szarpie, żeby zleciał>
Pies: <warczy na niego>

P: Cie wykastruje! Nie dam żarcia! No do ciężkiej cholery puszczaj te kartki! DEIDARA!
D: <przyszedł> Czego chcesz? Kazałeś mi się stąd wynosić.

P: Zabierz tego durnego psa! Zobacz co zrobił! Zniszczył mi scenariusz! Ta bestia nie chce tego zostawić!

D: Bestia? Przecież to Chihuahua… =_=

P: …Gówno mnie to obchodzi! Masz go zabrać!

D: …Chodź <wziął psa na ręce i zabrał mu kartki> Idziemy stąd, bo on cie tu nie chce. <wyszedł>
P: <trzyma w ręce zaślinione kartki> Fuuuuuuuuuuj... <wyciera>

I: <wszedł niczym cień>
P: <spojrzał na niego> Itachi, co ty robisz?

I: Tak naprawdę mnie tu nie ma.

P: Hę?
I: Nie widzisz mnie. Tylko ci się wydaję, że tu jestem, a tak naprawdę mnie tu nie ma.

P: Chopie, co ty fandzolisz*? =_=

I: Jestem Batmanem! Pojawiam się znikąd i obserwuję czy coś złego się nikomu nie dzieje.

P: Itachi, ogarnij się.

I: Nie jestem Itachi, jestem Batman.

P: Odstaw lepiej tą witaminę C…

I: Ale to suplement diety!

P: Gdzie to kupiłeś?
I: Co? Witaminki?
P: No.

I: W aptece.

P: W jakiej? W Konosze?
I: Tak.

P: Kto ci ją sprzedał?

I: Taki miły pan w okularach.

P: Okularach? Opisz go.

I: No młody facet w okularach, szare/białe włosy spięte w kucyk… Miał jeszcze taką fajną broszkę z wężem.

P: …I ty się nazywasz Uchiha?
I: Tak mam w dowodzie napisane <pokazuje> A co?

P: Debilu! To był Kabuto! Sprzedał ci jakiegoś gówno od Orochimaru!

I: Nie prawda! Sprzedał mi bardzo dobre witaminki. Witaminki dla chłopczyka i dziewczynki.

P: …Idź się leczyć.

I: Jestem w zupełności zdrowy.

P: No tak, leczenie już nic nie pomoże.

I: ^^
P: …Itachi…

I: Batmanie.

P: …Batmanie, idź mi stąd. Przeszkadzasz.

I: Ale mnie tu nie ma.

P: … <wstał i wywalił go przez okno. Olać sprawę, że to było piętro> W końcu spokój. <spojrzał w scenariusz> Dobra, zaczynam. Ekhem! Dzień dobry wszystkim <słodka minka> Dawno, ale to bardzo dawno nas tutaj nie było. Się działo tyle, rzeczy, że jakoś nie było czasu ogarnąć wszystkiego… Ale znów jesteśmy i zaczynamy od nowa! No może, nie do końca od nowa, bo nas już znacie, ale znów nawiążemy z wami kontakt.

T: <nagle wpada> Liderze! Liderze!

P: O jak słodko! <rozmarzył się> Dawno nikt mnie nie nazwał Liderem <zakręciła mu się łezka w oku> Tak miło to usłyszeć i mieć te miłe uczucie, że powróciło znów na stanowisko lidera.

T: Lider mnie kochać?
P: Tak Tobi :3 <uściskał go>
T: <tuli go>
P: Dobra, dość tego. <odepchnął go> Czego chcesz?

T: Bo pan Deidara mnie nie lubić!

P: A czy ciebie ktoś tu lubi?
T: <zaczyna ryczeć>
P: Dobra, dobra! Spokój! =_= To czemu cię Deidara nie lubi?

T: Bo on mi nie pozwalać oglądać bajek!

P: Powinniście iść na misje! Dać jakiś przykład innym organizacją podobnym do naszej! Powinniście pokazać naszym czytelnikom, że nie jesteśmy dziećmi i mamy miękkie serca, tylko jesteśmy zabójcami z Akatsuki! Powinniśmy pokazywać, że inni mają się nas bać i…

Ka: <wchodzi z maskotką kucyka>

P: …

Ka: Co?

P: Nasza reputacja legła w gruzach… <mruknął do siebie> Kakuzu! No tego to bym się po tobie nie spodziewał! Kucyk?!

Ka: Fajny, nie? Jest tak uroczo różowy. I jak mu się naciśnie na kopytko, to mówi! <zademonstrował>

Kucyk: Kocham cię!

Ka: Czy to nie urocze?

P: X_x
Ka: Pain?
P: Co ci się do cholery stało?! Jak mogłeś wydać własną kasę na takiego gówno!

Ka: Ej! Nie nazywaj mojej Różyczki gównem! >_<
P: Różyczki…

Ka: Śliczne imię, prawda?

P: Co ty kurde ćpiesz?! Zarąbałeś witaminki od Itachiego?
Ka: Ty! Skąd widziałeś, że Itachi mnie nimi częstuje? Mają świetne działanie.

P: Właśnie widzę…

Ki: <woła z dołu> Kakuzu! Czekamy tu na ciebie z Fioną!

Ka: Już idę!

P: Fioną?

Ka: Tak się nazywa kucyk Kisame.

P: Zastrzelcie mnie! On też?!

Ka: Wybacz, ale muszę już iść. Ja i Różyczka jesteśmy umówieni na piknik z Kisame i Fioną w ogrodzie
P: X_x
Ka: ^^ <poszedł>
T: <patrzy na Paina> Lider umarł! Lider umarł! Tobi musieć zrobić usta-usta!
P: NIE! <ogarnął się> Nie trzeba! A teraz idź mi stąd! <wywalił go za drzwi> Co za dzień… Wracając do tematu…

S: <wszedł> Czemu ty gadasz sam do siebie?

P: …

S: No co?
P: Nie mówię sam do siebie, tylko do naszych czytelników.

S: A, spoko.

P: Po coś tu przylazł?
S: Z raportem od Zetsu. Kazał mi przekazać, że śledzi bandytę.

P: Hę? Dawałem mu taką misję?

S: Sam sobie ją dał.

P: Aha… A co to za bandyta?
S: Jeszcze nie wie, ale był u nas. Niczym cień wyleciał z twego okna i pomknął w stronę wioski.

P: Chwila, chwila. Cień?
S: Widziałeś go?
P: Tak. To Itachi =_=

S: Itachi?
P: Kazał się nazywać Batmanem.

S: Serio? Ok… A po co idzie do Konohy?
P: A bo ja wiem. Może chce ze Sasuke zrobić Robina?
S: Możliwe.

P: Dobra, a teraz wypad stąd. Bo przeszkadzasz.

S: Oglądałeś Play Boya?
P: Nie =_=

S: Na pewno tak. <poszedł>
P: … <namyśla się> HIDAN!

H: <przyleciał> Wzywałeś? Misja jest?
P: Nie, ale pomożesz mi.
H: W czym? I czemu ja?

P: W gadaninie, a ty, bo teraz będę gadał o jeszcze jednej osobie, która mieszkała z nami przez jakiś czas.

H: Mieszkała? Hm… A! <załapał> Ej! Czemu mówisz o Otohi tak, jakby umarła?
P: Bo pewnego dnia wyszła i ślad po niej zaginął…

H: Mówisz o tym pierwszym razie czy drugim?
P: Co?
H: No bo ten pierwszy raz kiedy zaginęła to tak naprawdę poszła tylko do toalety…

P: …Każdy mógł się pomylić!
H: Była tam tylko 5 minut…

P: …

H: Taka prawda.

P: Dobra! Nie ważne! Mówię o tym drugim razie!
H: Aaa, czyli jak wyszła z organizacji i nie wróciła i nie ma z nią do teraz kontaktu?

P: Właśnie!

H: Szukaliśmy jej. Nigdzie jej nie było. Nawet u Orochimaru. <załzawiły mu się oczy>

P: Aż tak za nią tęsknisz?
H: Nie, ale przez odejściem nie powiedziała mi, gdzie schowała moje pornole!

P: W sumie…

H: Szukałem wszędzie i dalej nie mogę ich znaleźć…

P: Może ci je wyrzuciła?
H: Nawet tak nie mów!

P: Ok, ok…

H: A tak w ogóle to, czemu chcesz ją wspominać?

P: Wiesz… Przydałby się ktoś, kto ogarnąłby ten bałagan w domu.

H: Przecież ona nigdy nie sprzątała, tylko nam kazała.

P: Ale teraz wszystko się zmieniło! Znów ja jestem liderem, więc teraz to ja bym ją zatrudnił jako sprzątaczkę i to ja bym jej rozkazywał.

H: Dobry plan, ale i tak by się nie spełnił.

P: Wątpisz we mnie? >_<

H: Znając ją znów by cie owinęła wokół palca i byś tańczył jakby ci zagrała.

P: …Z tobą pewnie by też tak było, więc się nie wymądrzaj.

H: Racja…

P: Ale w sumie dobrze, że jej nie ma. Jest spokój i organizacja wraca do normy.

Od tego momentu Akatsuki wracało do normy. Itachi dostał szlaban na witaminy od Orochimaru, Kakuzu i Kisame wrócili także do normy, i ogólnie wszyscy dostali nowe misje. Kilka dni później wyruszyli, jedynie w domu został jedynie Pain i Itachi. Kiedy tak siedzieli w milczeniu w salonie rozległ się dzwonek do drzwi.

P: <wstał i otworzył> Eee… Na Halloween jeszcze trzeba trochę poczekać… <patrzy na kostuchę w drzwiach>

Ot: Cześć Pain.

P: Znamy się?
Ot: Znamy. To ja, Otohi.

P: O_O <całe życie przeleciało mu przed oczami>
Ot: <weszła sobie do środka> Cześć Itachi.

I: Jeśli przyszłaś zabawić Hidana to go nie ma.

Ot: Nie jestem prostytutką…

P: Itachi, debilu! Przecież to Otohi!
I: <zaczął się śmiać i po chwili spoważniał> Co?

Ot: Trochę się nie widzieliśmy. <usiadła i oparła kosę o kanapę>

I: Poszłaś w ślady Hidana…?
Ot: Nie do końca. Pełnię rolę żniwiarza.

P: Przecież nikt tu nie umiera <ogarnął się w końcu i usiadł>

Ot: Jeszcze nie, ale wkrótce tak.

P: Hę? Mówisz, że ja albo Itachi umrzemy?
Ot: Nie wiem czy wy, ale dostałam cynk, że ktoś z Akatsuki wkrótce wyzionie ducha, więc zjawiłam się tu już wcześniej.

P: Ok…

Ot: ^^
P: Czemu się uśmiechasz?
Ot: Miło popatrzeć na znajome twarze.

P: Ta…
Ot: A tak swoją drogą to, jeśli ty umrzesz to zabiorę twoją duszę bardzo boleśnie.

P: Hę?
Ot: Myślisz, że nie wiem jakie obelgi na mnie rzucałeś?

P: …Skąd wiesz?
Ot: Podsłuch ^^
P: U nas?!

Ot: Dokładnie.

P: X_x

Ot: <uśmiech>
P: I słyszałaś też o tym jak…

Ot: Tak ^^
P: X_x Chce umrzeć…

I: O co chodzi? Nie łapię…
Ot: Ostatnio Pain narzekał, że ma małego penisa i poszedł do Konan o tym pogadać. Ta zamiast go wesprzeć, powiedziała mu, żeby sobie zrobił protezę i tyle.

I: <zaczął się śmiać>
P: To nie było śmieszne…

Ot: Było.

P: Mogła mnie pocieszyć słowami, że mój członek jest w porządku! A ona potwierdziła, że jest mały!
Ot: Mikrus. Nazwała go mikrusem. I podobno w wodzie robi się mniejszy.

I: <turla się po podłodze ze śmiechu>
P: Nie prawda! A ty Itachi przestań się śmiać!

Ot: Prawda boli, nie? <spojrzała na jego krocze wymownie> Chyba bardzo boli <śmiech>
P: …

Akatsuki powrócili! I Otohi w roli żniwiarza. Czy zostanie z nimi i odbierze komuś duszę? Czy Pain rozwiąże swój MAŁY problem? Dowiemy się w następnej notce!

*fandzolić – mówić od rzeczy