Problem Paina

P: Chwila moment! Co to miało być to na końcu w ostatniej notce!

Ot: Niby co?
P: Słowo „mały” zostało napisane dużymi literami!

Ot: Bo to nie do końca jest mały problem <śmiech>
P: Przestań się nabijać z mojego członka!

Ot: Niby czemu nie?

P: Bo tak!
Aka: <wróciło z misji i weszło do środka>
Ot: Cześć chłopaki!

Aka: O_o

Ot: Nie poznajecie mnie? To ja Otohi ^^
H: Otohi? Otohi! <podbiegł do niej i zaczął ją szarpać> Gdzie schowałaś moje pornole?! Gadaj!

Ot: <dała mu w pysk> Nie szarp mnie to raz, a dwa to spaliłam.

H: Coooooooooo?!

Ot: Spaliłam je.

H: Noł! T_T
D: Jaki fajny makijaż! <bada ją>
Ot: Dzięki ^^
D: Mogę z tobą zrobić sobie selfie?

Ot: Jasne.

D: <wyciągnął telefon i pstryknął fotkę> I na fejsa!

Ot: Miło.

D: Podpisze „zdjęcie ze śmiercią”!

Ot: Trafne.

P: Spokój kurna! >_<
Aka: <zapadła cisza>
P: Ona tu przylazła, żeby kogoś z nas zabić!
Ot: Nie zabić, tylko zabrać duszę.

P: Czyli zabić!

Ot: Nie! Ktoś umrze, a ja biorę duszę.

P: Ale najpierw musisz kogoś zabić, żeby to zrobić!

Ot: Mówię ci ćwoku, że nie! Ktoś kogoś zabije, a ja wtedy biorę duszę!

P: <w końcu załapał> Aaa...

Ot: No właśnie =_=

S: Kto umrze?
Ot: Nie wiem. Okaże się wkrótce.

T: Więc Otohi tu zostać?

Ot: Tak.

T: I zrobić Tobiemu kanapki?
Ot: Nie.

T:  <smutny>
Ot: Kisame ci zrobi.

Ki: Co?!

Ot: Idź zrobić Tobiemu jedzenie.

Ki: Nie ma mowy!
Ot: Sprzeciwiasz mi się?
Ki: Tak! Nie będę cię słuchał!

Ot: <wyciągnęła kosę> Jesteś tego pewny?

Ki: <patrzy trochę ze strachem> Tak!
Ot: Na pewno? <zbliża się>
Ki: Przecież mówiłaś, że zabierasz duszę a nie zabijasz!

Ot: W tym przypadku tylko zabiorę, ale czasami też zabijam.

Ki: T_T
Z: Nie strasz go. Już narobił w gacie.

Ki: Zetsu!

Z: No co? Nie moja wina, że czuć… <zatyka nos>
Ki: <poryczał się i uciekł>
Ot: Dobra, póki co zamieszkam znów z wami.

P: Nie, nie, nie, nie, nie. Absolutnie nie!

Ot: Czemu?
P: Nie odbierzesz mi znów tytułu lidera!

Ot: Nie mam zamiaru.

P: Kłamiesz! Tylko czekasz, żeby mnie owinąć wokół palca!

Ot: Aha.

P: Nie dostaniesz mnie! To ja nadal będę rządził Akatsuki!

Ot: No to rządź.

P: No właśnie! Czekaj, co…?
Ot: Za dużo gadasz, a potem się gubisz.

P: …

Ot: Może na początek zajmijmy się problemem Paina.

Ka: Jakim problemem?
Ko: Pewnie chodzi o jego penisa.

D: A co z nim nie tak?
Ko: Jest mały.

S: Ok…

P: EJ! Możecie przestać rozmawiać o moim członku! Ja tu stoję! >_<
Ot: Więc ściągnij spodnie. Przyjrzymy się twojemu problemowi.

P: Co? NIE!

Ot: Ściągaj!

P: Nie zrobię tego!

Ot: A tam gadasz.

P: Nie słyszałaś tej piosenki?!

Ot: Jakiej piosenki?

P: Od Sylwii Grzeszczak „Małe rzeczy”!

Ko: Trafny tytuł… <mruknęła>

P: Ona tam śpiewa „Cieszmy się z małych rzeczy, bo wzór na szczęście w nich zapisany jest”.

Ko: Czy ja wiem, czy twój penis to wzór na szczęście…

Ot: Właśnie. Kobiety to COŚ raczej nie zadowoli.

P: Nie nazywaj mojego członka czymś! >_<

Ot: A jak to coś nazwiesz?
P: Moim dumnym członkiem.

Ko: Mikrus lepsze.

P: Nie prawda.

Ko: Prawda.

D: A może jak Pain sobie wsadzi skarpetki w majtki to mu się optycznie powiększy?

S: Dobry pomysł, ale on to nie ty.

D: Ja przecież nie upycham tam skarpetek O_o

S: Tam nie, ale w stanik tak.

D: Nie mam stanika!

S: Masz schowany pod łóżkiem.

D: Nie prawda!

S: Prawda, prawda. Jak nikt nie patrzy to go zakładasz, wpychasz tam skarpetki i przeglądasz się w lustrze.

D: …

Ka: Skoro Sasori o tym wie, to jednak ktoś na niego patrzy…

D: <przywalił Sasoriemu> Zboczeniec! <uciekł do siebie>
S: Nie jestem zboczeńcem! >_<
Ot: Opanujcie się. Teraz najważniejszy jest MAŁY problem Paina.

P: Ej! >_< Dlaczego znowu „mały” jest dużymi literami?!

Ot: Żeby podkreślić wagę sytuacji.

Ko: Waga to u niego raczej jest mała…

Ot: <zaśmiała się> Racja.

P: Przestańcie się ze mnie śmiać! >_<

Ot: O, zaraz Lider pęknie. Zaraz go złamiemy.

P: Nie złamiecie mnie! I będę płakał!

Ot: Kiedyś to robiłeś.

P: Kiedyś!

Ot: Czyli teraz też to zrobisz.

P: Nie! >_<
H: <ogarnął się i wrócił>
Ka: Przebolałeś te gazetki?
H: Tak… Będę miał teraz żałobę…

Ot: Pociesz się tym, że masz większego członka od Paina.

H: Serio?
Ot: Serio.

H: Super! ^^
P: …

Ot: Nie bedziesz płakał?
P: Nie będę!

Ot: Szkoda. Utulałabym cię.

P: Nie zbliżaj się nawet do mnie!

Ot: Przecież stoję w miejscu.

P: Ale ja czuję się zagrożony!

Ot: Jesteś czasami żenujący. I ty reprezentujesz ze sobą postawę lidera?

P: Tak!

Ot: Co kto woli. Ale i tak na mieście dalej uważają was za organizację pajaców.

P: To przez ciebie tak się stało! Ty rozwaliłaś nasz system!

Ot: Ale ty dopuściłeś do tego, żebym to zrobiła.

P: …

Ot: I kto tu jest winny?
P: …

Ot: Ale wracając do twojego problemu to musisz z tym żyć.

P: A co ja niby robię? =_=

Ot: Masz kompleksy.

P: Nie mam.

Ot: Gadasz przez sen i ryczysz.

P: …

Ot: ^^
P: Kłamiesz.

Ot: Nie kłamię. Podsłuch mówi mi wszystko.

P: …

Aka: <śmieją się>
P: A wy czego się śmiejecie?!

Ki: Tak sobie.

T: Tobi mówić, że Lider wyje po nocach.

I: A  ja myślałem, że to koty kopulują pod oknem…

H: To jednak był Lider.

P: Przestańcie debile! >_< Ja tu jestem!

Ot: Wiemy, że tu jesteś.

P: …Irytujesz mnie!

Ot: Ja nic nie robię.

P: Jasne… Wypad mi stąd!

Ot: Ja nigdzie nie idę. A i zajmuje twoje łóżko.

P: Co?!

Ot: Będziesz spał na kanapie.

P: Nie będę! Nie oddam ci mojego łóżka! Od tego się zacznie! Najpierw łóżko, a potem organizacja!

Ot: Nie potrzebuje twojej organizacji.

P: Wtedy też ci nie była potrzebna, a się rządziłaś!

Ot: Pamiętaj: ty na to pozwoliłeś.

P: Nosz kurna! <poszedł zły do siebie>
Ot: Przejdzie mu.

T: <zgłasza się>
Ot: No co jest Tobi?
T: Ja mieć pomysł jak pomóc Liderowi!

Ot: Z członkiem?
T: Tak!

Ot: Dajesz.

T: My wziąć pompkę od roweru i nadmuchać!

Ot: Dobre, ale niewykonalne.

T: Dlaczemu?
Ot: Jak dorośnie to zrozumiesz.

T: Ale Tobi być dorosły.

Ot: No to bierz pompkę i leć do Lidera. Może ci się napompować jego problem.

T: Tak jest! <poleciał>
H: Ten debil na serio chce zginać…

Ot: Pain pewnie go trochę poturbuje, ale Tobi ma spore szanse powodzenia.

H: Że mu napompuje członka?
Ot: No pewnie. On to jest taki przyczajony tygrys, ukryty smok.

Aka: <śmiech>
P: <przylatuje na dół>
T: <biegnie za nim> Tobi chcieć pomóc!
P: Zostaw mnie! Nie zbliżaj się do mnie!

Aka: <usiedli, wyciągnęli popcorn i patrzą na nich>

Dzięki za przeczytanie notki i liczę na miłe komentarze :P Widzimy się już wkrótce! ^^

Wielki powrót

Zaczynamy!

H: Siema wszystkim!

D: Ej, spadaj stąd! Ja chciałem zaczynać!
H: Masz pecha laleczko, byłem pierwszy.

D: Jak mnie nazwałeś eunuchu?!

H: Nie jestem eunuchem debilu!

D: A ja nie jestem debilem!

H: Zaraz ci przywalę w te wytapetowaną twarz!

D: Nie mam wytapetowanej twarzy!

H: Masz!
D: Nie!
P: CISZA! Ja miałem zaczynać! Wypad mi stąd! <wywalił Hidana i Deidarę> Gdzie jest mój scenariusz?! Konan!

Ko: <przyszła> O co chodzi?
P: Gdzie jest mój scenariusz?! <spojrzał na nią> Co ty robisz…?

Ko: Golę się <ma krem na brodzie>

P: Przecież jesteś kobietą.

Ko: Ale się golę.

P: O_o

Ko: No co?
P: Od kiedy ty masz wąsy?!

Ko: Od zawsze?

P: Czemu dowiaduje się o tym dopiero teraz?! O_o

Ko: A bo ja wiem i nie wiem gdzieś ty położył scenariusz. <wróciła do łazienki>

P: Pomocna jak zawsze… =_= <szuka i zauważa psa z gliny, który żre jego kartki> NIEEE! Oddawaj to ty zapchlony kundlu!

Pies: <gryzie dalej>
P: <złapał za kartki i ciągnie> Puszczaj mówię! Zatłukę Deidare!

Pies: <trzyma zdobyć i nie puszcza>
P: No zostaw to zarazo jedna! <podniósł go nad ziemie i szarpie, żeby zleciał>
Pies: <warczy na niego>

P: Cie wykastruje! Nie dam żarcia! No do ciężkiej cholery puszczaj te kartki! DEIDARA!
D: <przyszedł> Czego chcesz? Kazałeś mi się stąd wynosić.

P: Zabierz tego durnego psa! Zobacz co zrobił! Zniszczył mi scenariusz! Ta bestia nie chce tego zostawić!

D: Bestia? Przecież to Chihuahua… =_=

P: …Gówno mnie to obchodzi! Masz go zabrać!

D: …Chodź <wziął psa na ręce i zabrał mu kartki> Idziemy stąd, bo on cie tu nie chce. <wyszedł>
P: <trzyma w ręce zaślinione kartki> Fuuuuuuuuuuj... <wyciera>

I: <wszedł niczym cień>
P: <spojrzał na niego> Itachi, co ty robisz?

I: Tak naprawdę mnie tu nie ma.

P: Hę?
I: Nie widzisz mnie. Tylko ci się wydaję, że tu jestem, a tak naprawdę mnie tu nie ma.

P: Chopie, co ty fandzolisz*? =_=

I: Jestem Batmanem! Pojawiam się znikąd i obserwuję czy coś złego się nikomu nie dzieje.

P: Itachi, ogarnij się.

I: Nie jestem Itachi, jestem Batman.

P: Odstaw lepiej tą witaminę C…

I: Ale to suplement diety!

P: Gdzie to kupiłeś?
I: Co? Witaminki?
P: No.

I: W aptece.

P: W jakiej? W Konosze?
I: Tak.

P: Kto ci ją sprzedał?

I: Taki miły pan w okularach.

P: Okularach? Opisz go.

I: No młody facet w okularach, szare/białe włosy spięte w kucyk… Miał jeszcze taką fajną broszkę z wężem.

P: …I ty się nazywasz Uchiha?
I: Tak mam w dowodzie napisane <pokazuje> A co?

P: Debilu! To był Kabuto! Sprzedał ci jakiegoś gówno od Orochimaru!

I: Nie prawda! Sprzedał mi bardzo dobre witaminki. Witaminki dla chłopczyka i dziewczynki.

P: …Idź się leczyć.

I: Jestem w zupełności zdrowy.

P: No tak, leczenie już nic nie pomoże.

I: ^^
P: …Itachi…

I: Batmanie.

P: …Batmanie, idź mi stąd. Przeszkadzasz.

I: Ale mnie tu nie ma.

P: … <wstał i wywalił go przez okno. Olać sprawę, że to było piętro> W końcu spokój. <spojrzał w scenariusz> Dobra, zaczynam. Ekhem! Dzień dobry wszystkim <słodka minka> Dawno, ale to bardzo dawno nas tutaj nie było. Się działo tyle, rzeczy, że jakoś nie było czasu ogarnąć wszystkiego… Ale znów jesteśmy i zaczynamy od nowa! No może, nie do końca od nowa, bo nas już znacie, ale znów nawiążemy z wami kontakt.

T: <nagle wpada> Liderze! Liderze!

P: O jak słodko! <rozmarzył się> Dawno nikt mnie nie nazwał Liderem <zakręciła mu się łezka w oku> Tak miło to usłyszeć i mieć te miłe uczucie, że powróciło znów na stanowisko lidera.

T: Lider mnie kochać?
P: Tak Tobi :3 <uściskał go>
T: <tuli go>
P: Dobra, dość tego. <odepchnął go> Czego chcesz?

T: Bo pan Deidara mnie nie lubić!

P: A czy ciebie ktoś tu lubi?
T: <zaczyna ryczeć>
P: Dobra, dobra! Spokój! =_= To czemu cię Deidara nie lubi?

T: Bo on mi nie pozwalać oglądać bajek!

P: Powinniście iść na misje! Dać jakiś przykład innym organizacją podobnym do naszej! Powinniście pokazać naszym czytelnikom, że nie jesteśmy dziećmi i mamy miękkie serca, tylko jesteśmy zabójcami z Akatsuki! Powinniśmy pokazywać, że inni mają się nas bać i…

Ka: <wchodzi z maskotką kucyka>

P: …

Ka: Co?

P: Nasza reputacja legła w gruzach… <mruknął do siebie> Kakuzu! No tego to bym się po tobie nie spodziewał! Kucyk?!

Ka: Fajny, nie? Jest tak uroczo różowy. I jak mu się naciśnie na kopytko, to mówi! <zademonstrował>

Kucyk: Kocham cię!

Ka: Czy to nie urocze?

P: X_x
Ka: Pain?
P: Co ci się do cholery stało?! Jak mogłeś wydać własną kasę na takiego gówno!

Ka: Ej! Nie nazywaj mojej Różyczki gównem! >_<
P: Różyczki…

Ka: Śliczne imię, prawda?

P: Co ty kurde ćpiesz?! Zarąbałeś witaminki od Itachiego?
Ka: Ty! Skąd widziałeś, że Itachi mnie nimi częstuje? Mają świetne działanie.

P: Właśnie widzę…

Ki: <woła z dołu> Kakuzu! Czekamy tu na ciebie z Fioną!

Ka: Już idę!

P: Fioną?

Ka: Tak się nazywa kucyk Kisame.

P: Zastrzelcie mnie! On też?!

Ka: Wybacz, ale muszę już iść. Ja i Różyczka jesteśmy umówieni na piknik z Kisame i Fioną w ogrodzie
P: X_x
Ka: ^^ <poszedł>
T: <patrzy na Paina> Lider umarł! Lider umarł! Tobi musieć zrobić usta-usta!
P: NIE! <ogarnął się> Nie trzeba! A teraz idź mi stąd! <wywalił go za drzwi> Co za dzień… Wracając do tematu…

S: <wszedł> Czemu ty gadasz sam do siebie?

P: …

S: No co?
P: Nie mówię sam do siebie, tylko do naszych czytelników.

S: A, spoko.

P: Po coś tu przylazł?
S: Z raportem od Zetsu. Kazał mi przekazać, że śledzi bandytę.

P: Hę? Dawałem mu taką misję?

S: Sam sobie ją dał.

P: Aha… A co to za bandyta?
S: Jeszcze nie wie, ale był u nas. Niczym cień wyleciał z twego okna i pomknął w stronę wioski.

P: Chwila, chwila. Cień?
S: Widziałeś go?
P: Tak. To Itachi =_=

S: Itachi?
P: Kazał się nazywać Batmanem.

S: Serio? Ok… A po co idzie do Konohy?
P: A bo ja wiem. Może chce ze Sasuke zrobić Robina?
S: Możliwe.

P: Dobra, a teraz wypad stąd. Bo przeszkadzasz.

S: Oglądałeś Play Boya?
P: Nie =_=

S: Na pewno tak. <poszedł>
P: … <namyśla się> HIDAN!

H: <przyleciał> Wzywałeś? Misja jest?
P: Nie, ale pomożesz mi.
H: W czym? I czemu ja?

P: W gadaninie, a ty, bo teraz będę gadał o jeszcze jednej osobie, która mieszkała z nami przez jakiś czas.

H: Mieszkała? Hm… A! <załapał> Ej! Czemu mówisz o Otohi tak, jakby umarła?
P: Bo pewnego dnia wyszła i ślad po niej zaginął…

H: Mówisz o tym pierwszym razie czy drugim?
P: Co?
H: No bo ten pierwszy raz kiedy zaginęła to tak naprawdę poszła tylko do toalety…

P: …Każdy mógł się pomylić!
H: Była tam tylko 5 minut…

P: …

H: Taka prawda.

P: Dobra! Nie ważne! Mówię o tym drugim razie!
H: Aaa, czyli jak wyszła z organizacji i nie wróciła i nie ma z nią do teraz kontaktu?

P: Właśnie!

H: Szukaliśmy jej. Nigdzie jej nie było. Nawet u Orochimaru. <załzawiły mu się oczy>

P: Aż tak za nią tęsknisz?
H: Nie, ale przez odejściem nie powiedziała mi, gdzie schowała moje pornole!

P: W sumie…

H: Szukałem wszędzie i dalej nie mogę ich znaleźć…

P: Może ci je wyrzuciła?
H: Nawet tak nie mów!

P: Ok, ok…

H: A tak w ogóle to, czemu chcesz ją wspominać?

P: Wiesz… Przydałby się ktoś, kto ogarnąłby ten bałagan w domu.

H: Przecież ona nigdy nie sprzątała, tylko nam kazała.

P: Ale teraz wszystko się zmieniło! Znów ja jestem liderem, więc teraz to ja bym ją zatrudnił jako sprzątaczkę i to ja bym jej rozkazywał.

H: Dobry plan, ale i tak by się nie spełnił.

P: Wątpisz we mnie? >_<

H: Znając ją znów by cie owinęła wokół palca i byś tańczył jakby ci zagrała.

P: …Z tobą pewnie by też tak było, więc się nie wymądrzaj.

H: Racja…

P: Ale w sumie dobrze, że jej nie ma. Jest spokój i organizacja wraca do normy.

Od tego momentu Akatsuki wracało do normy. Itachi dostał szlaban na witaminy od Orochimaru, Kakuzu i Kisame wrócili także do normy, i ogólnie wszyscy dostali nowe misje. Kilka dni później wyruszyli, jedynie w domu został jedynie Pain i Itachi. Kiedy tak siedzieli w milczeniu w salonie rozległ się dzwonek do drzwi.

P: <wstał i otworzył> Eee… Na Halloween jeszcze trzeba trochę poczekać… <patrzy na kostuchę w drzwiach>

Ot: Cześć Pain.

P: Znamy się?
Ot: Znamy. To ja, Otohi.

P: O_O <całe życie przeleciało mu przed oczami>
Ot: <weszła sobie do środka> Cześć Itachi.

I: Jeśli przyszłaś zabawić Hidana to go nie ma.

Ot: Nie jestem prostytutką…

P: Itachi, debilu! Przecież to Otohi!
I: <zaczął się śmiać i po chwili spoważniał> Co?

Ot: Trochę się nie widzieliśmy. <usiadła i oparła kosę o kanapę>

I: Poszłaś w ślady Hidana…?
Ot: Nie do końca. Pełnię rolę żniwiarza.

P: Przecież nikt tu nie umiera <ogarnął się w końcu i usiadł>

Ot: Jeszcze nie, ale wkrótce tak.

P: Hę? Mówisz, że ja albo Itachi umrzemy?
Ot: Nie wiem czy wy, ale dostałam cynk, że ktoś z Akatsuki wkrótce wyzionie ducha, więc zjawiłam się tu już wcześniej.

P: Ok…

Ot: ^^
P: Czemu się uśmiechasz?
Ot: Miło popatrzeć na znajome twarze.

P: Ta…
Ot: A tak swoją drogą to, jeśli ty umrzesz to zabiorę twoją duszę bardzo boleśnie.

P: Hę?
Ot: Myślisz, że nie wiem jakie obelgi na mnie rzucałeś?

P: …Skąd wiesz?
Ot: Podsłuch ^^
P: U nas?!

Ot: Dokładnie.

P: X_x

Ot: <uśmiech>
P: I słyszałaś też o tym jak…

Ot: Tak ^^
P: X_x Chce umrzeć…

I: O co chodzi? Nie łapię…
Ot: Ostatnio Pain narzekał, że ma małego penisa i poszedł do Konan o tym pogadać. Ta zamiast go wesprzeć, powiedziała mu, żeby sobie zrobił protezę i tyle.

I: <zaczął się śmiać>
P: To nie było śmieszne…

Ot: Było.

P: Mogła mnie pocieszyć słowami, że mój członek jest w porządku! A ona potwierdziła, że jest mały!
Ot: Mikrus. Nazwała go mikrusem. I podobno w wodzie robi się mniejszy.

I: <turla się po podłodze ze śmiechu>
P: Nie prawda! A ty Itachi przestań się śmiać!

Ot: Prawda boli, nie? <spojrzała na jego krocze wymownie> Chyba bardzo boli <śmiech>
P: …

Akatsuki powrócili! I Otohi w roli żniwiarza. Czy zostanie z nimi i odbierze komuś duszę? Czy Pain rozwiąże swój MAŁY problem? Dowiemy się w następnej notce!

*fandzolić – mówić od rzeczy